Postawa człowieka często decyduje np. o tym, że robotnik pracujący w uciążliwych warunkach środowiska jest zadowolony ze swej pracy, drugi, mimo niskiej stawki uposażenia, odczuwa z pracy satysfakcję, inny natomiast, mimo komfortowych warunków pracy i nieobciążającego zakresu obowiązków, jest niezadowolony. Również postawy decydują o tym, że praca społeczna, bezinteresowna, nie dająca żadnych korzyści materialnych i często niewdzięczna, sprawia wielu ludziom dużą satysfakcję. Dopiero znajomość współzależności między pracą a przeżyciami psychicznymi pozwala zrozumieć czynniki wpływające na człowieka. Jeśli praca stanowi bodziec rozwoju osobniczego, stwarza. możliwości i perspektywy, jest zgodna z zamiłowaniami, jest aktywnością, która pozwala zaspokoić dążenia, aspiracje, daje zadowolenie — wówczas jest wydajna i nie stanowi dla pracownika obciążenia psychicznego.
POSTAWA CZŁOWIEKA
