Podejście praktyczne
Michał Szafrański
Posiłkując się skróconą listą produktów zamieszczoną na następnej stronie, chciałbym zilustrować, jak odczytuje się takie zestawienia GI, i zastosować je w praktyce. Pierwsza kolumna to różne produkty żywnościowe. Druga kolumna podaje, ile gramów każdego produktu należałoby zjeść, by spożyć łącznie 50 gramów węglowodanów. Z trzeciej kolumny zaś można odczytać wartość GI skalkulowaną właśnie dla 50 gramów węglowodanów.
Jeśli zjesz duży (200 gramów) pieczony ziemniak albo sporą porcję (250 gramów) gotowanych ziemniaków, stężenie cukru we krwi znacząco wzrośnie. Zjadając 715 gramów arbuza, podniesiesz poziom cukru o tyle samo, o ile wzrośnie on, gdy zjesz 100 gramów (około 3 kromek) białego chleba, ponieważ oba produkty mają indeks glikemiczny równy 70.
100 gramów chipsów ziemniaczanych podniesie stężenie cukru we krwi trzy i pół raza bardziej, niż gdybyś zjadł 556 gramów orzeszków ziemnych. Oba produkty zawierają znaczną ilość tłuszczu i bynajmniej nie sugeruję, byś zjadał pół kilograma fistaszków na raz, chociaż zjedzenie 100 gramów chipsów nie sprawiłoby wielu osobom żadnego problemu. Rzecz w tym, że z tych dwóch produktów orzeszki ziemne są zdrowsze, jeżeli jada się je z umiarem.
Dane zamieszczone w tabeli umożliwiają więc ocenę, których produktów należy unikać, a które są zdrowe.
