Stwierdzono (Parin i in.), że człowiek może przystosować się do warunków izolacji przy celowej i ukierunkowanej działalności, oraz przy harmonijnym współżyciu członków małej grupy społecznej. Wyniki wyżej przytoczonych badań wykazały więc, że odcięcie człowieka od źródeł informacji w postaci wrażeń zmysłowych i spostrzeżeń powoduje zakłócenia w sferze psychicznej. Zakłócenia te wywołane są zmniejszaniem się aktywności układu nerwowego, co redukuje stan pobudzenia umysłowego. Brak lub ograniczenie dopływu informacji powoduje, że człowiek nie zaspokaja swoich potrzeb poznawczych. Otoczenie traci dla niego właściwe znaczenie. Wpływa to z jednej strony na stan umysłowy (regresja umysłowa czyli dezorganizacja funkcji psychicznych), a z drugiej na stan emocjonalny, bo brak dostarczanych dzięki aktywności mózgu informacji o otoczeniu budzi niepokój, lęk, panikę.
BRAK LUB OGRANICZENIE
