Większość osób z nadwagą w jakimś momencie swego życia spotka się z następującą radą: „Chodź po schodach, wyprowadzaj psa, przejdź się do następnego przystanku, a pozbędziesz się nadwagi”. Choć każda forma aktywności fizycznej jest lepsza niż żadna, czy naprawdę wydaje ci się, że od czegoś takiego można schudnąć? Otyłego można porównać do osoby o normalnej masie ciała, która niesie torbę ważącą, dajmy na to, 30 kilogramów. Dla takiej osoby marsz i wchodzenie po schodach to ćwiczenie aerobowe. Ćwiczenie aerobowe to takie, które potęguje zużycie tlenu i w dużej mierze czerpie energię ze spalania tłuszczu. Im dłużej takie ćwiczenie trwa, tym więcej tłuszczu zostanie spalone. Jednak to samo ćwiczenie jest dużym obciążeniem dla osoby otyłej albo dla kogoś o normalnej masie, kto dźwiga spory ciężar. Spróbuj wyobrazić sobie wejście po schodach z trzydziestoma kilogramami na plecach. To niezły trening, prawdziwe wyzwanie dla mięśni ud i pleców. Podnoszenie ciężarów jest ćwiczeniem anaerobowym. Wykonywane często, może spowodować wzrost masy mięśniowej, jednak w jego trakcie spaleniu ulega niewiele tłuszczu. Wręcz przeciwnie — spala się wtedy glikogen, czyli węglowodany, które w jego postaci są magazynowane w mięśniach. A jeśli mięśnie nie są wyćwiczone, bardzo szybko zacznie im glikogenu brakować. Organizm zacznie wydzielać kwas mlekowy, a ty poczujesz się zmęczony i zesztywniały. Jaki stąd płynie wniosek? Jeżeli masz znaczną nadwagę, na początku twoje ćwiczenia aerobowe, takie jak spacer, biegi czy jazda na rowerze, powinny być mniej intensywne niż w przypadku osoby o normalnej masie ciała, a dopiero z utratą masy ciała i wzrostem sprawności fizycznej możesz zwiększać ich intensywność. Powinieneś także 2-3 razy w tygodniu uprawiać trening siłowy, by w ten sposób stymulować wzrost mięśni.
Ćwiczenia aerobowe i anaerobowe
