Wyniki kilku badań sugerują, że przynajmniej 25-30 procent rasy białej ma genetyczne predyspozycje do nadprodukcji insuliny i insulinooporności. Predyspozycje do insulinooporności są o wiele silniejsze u mieszkańców subkontynentu indyjskiego, Afryki i Ameryki Południowej – w niektórych społecznościach wykazuje je aż 80 procent populacji. W artykule ogłoszonym w 1998 roku na łamach „Diabetes” Bonora ze współpracownikami podał, że na insulinooporność cierpi następujący odsetek kobiet i mężczyzn między 40 a 79 rokiem życia:
- 65,9 procent wszystkich osób z obniżoną tolerancją glukozy (wczesne stadium cukrzycy typu2
- 83,9 procent chorych na cukrzycę typu 2;
- 53,5 procent osób z wysokim poziomem cholesterolu;
- 84,2 procent osób z wysokim poziomem trójglicerydów;
- 88,1 procent osób o niskim poziomie cholesterolu HDL;
- 62,8 procent osób z wysokim poziomem kwasu moczowego;
- 58,0 procent chorych na nadciśnienie.
U 9,6 procent chorych na insulinooporność nie występują żadne z powyższych symptomów. A każdego roku więcej niż połowa zgonów w Stanach Zjednoczonych związana jest z zespołem insulinodoporności.
