Zmienne ilości glukozy (znanej też jako dekstroza albo cukier gronowy) występują w niektórych owocach i miodzie. Glukoza jest cukrem, który dla organizmu jest źródłem paliwa. Jama ustna, żołądek i jelito cienkie z łatwością wchłaniają glukozę, która nie wymaga trawienia i wędruje bezpośrednio do krwi, w każdej chwili mogąc dostarczyć energii. Glukoza powoduje jednak szybki wzrost poziomu cukru i stymuluje w trzustce produkcję insuliny, której zadaniem jest umożliwienie glukozie dotarcia do komórek. W komórkach może zostać spożytkowana jako paliwo lub zostać zmagazynowana na później w postaci glikogenu albo tłuszczu. To właśnie glukoza jest punktem odniesienia, kiedy porównuje się różne pokarmy i ich wpływ na wzrost stężenia cukru we krwi, czyli ich indeks głikemiczny. W skali od zera do stu wskaźnik glukozy wynosi 100. Glukoza jest około 30 procent mniej słodka niż zwykły cukier, jest jednak szeroko rozpowszechniona w przemyśle spożywczym w postaci skoncentrowanego syropu (syropu glukozowego albo kukurydzianego), który można wyprodukować tanim kosztem. Większość ludzi powinna unikać wszelkich produktów zawierających glukozę albo syropy glukozowy czy kukurydziany, warto więc zapoznawać się z etykietkami. Jedynym wyjątkiem od tej zasady są chorzy na cukrzycę, którzy wymagają zastrzyków insuliny lub przyjmują leki doustne, aby obniżyć poziom cukru. Powinni oni zawsze mieć przy sobie tabletki glukozowe na wypadek wystąpienia u nich hipoglikemii.
Glukoza
