Produkty, które nie zawierają węglowodanów, nie mająbezpośredniego wpływu na poziom cukru we krwi, a ich wartość GI wynosi zero. Dlatego też nie określa się indeksu glikemicznego dla produktów składających się głównie z białka (na przykład jajek, drobiu, mięsa i ryb). To samo dotyczy produktów tłuszczowych, takich jak masło, margaryna i oleje. Większość warzyw nieskrobiowych zawiera nie więcej niż 5 procent węglowodanów. Trzeba by więc zjeść ich bardzo dużo, przypuśćmy, pomidorów czy selera, by dostarczyć organizmowi 50 gramów węglowodanów, a dla tej właśnie ilości obliczany jest GI. Z tego właśnie powodu wiele warzyw nie znalazło się na wykazie GI zamieszczonym na końcu tej książki. Indeksu glikemicznego danego produktu nie da się przewidzieć. Mierzy się go podczas badań przeprowadzanych na ludziach. Są one drogie, a po to, by zmierzyć GI jednego produktu, potrzeba udziału 8 do 10 osób. Dotychczas w międzynarodowych badaniach ustalono indeks glikemiczny 600-800 produktów. Przyznaję, że zasada indeksu glikemicznego na początku może się wydawać nieco skomplikowana, ale jest to naprawdę wyłącznie kwestia przyzwyczajenia. Przez całe dorosłe życie mówiono nam o kaloriach – indeks glikemiczny jest jeszcze jednym sposobem ustalenia, jakie produkty są najzdrowsze.
To samo dotyczy produktów tłuszczowych
