Jedzenie powinno być przyjemnością, a słodycze – w umiarkowanych ilościach – mogą poprawić jakość życia. Jednakże ważny jest wybór źródła słodyczy. W naturze występuje pięć podstawowych, powszechnie występujących rodzajów cukru: glukoza, fruktoza, laktoza, sacharoza i maltoza (cukier słodowy), a każdy z nich wywiera inny wpływ na poziom cukru we krwi. Dietetycy opisują czasem cukry jako naturalne (czyli cukry, które są częścią struktury komórkowej produktów takich jak owoce i warzywa) oraz dodane (cukry nie tworzące struktury komórkowej). Cukry mlekowe (głównie laktoza), chociaż technicznie nie wchodzą w skład struktury komórkowej, uważane są za cukry naturalne. Cukry dodane zawarte są w miodzie, cukrze (również trzcinowym), soku owocowym, ciastach i wyrobach cukierniczych. Należałoby przyjąć, że nie więcej niż 10 procent dziennego zapotrzebowania na energię może pochodzić z cukrów dodanych. Przy spożyciu 2000 kalorii oznacza to maksymalnie 50 gramów tego typu cukrów na dobę.
Niebezpieczna słodycz
